W dniach 26.09-28.09 2014 roku, podobnie jak w latach ubiegłych, odbyła się w Radomiu VII Ogólnopolska Konferencja Wolontariatu Hospicyjnego.

Tegoroczna konferencja odbywała się pod hasłem: „ Wiara a jakość posługi”.

Do Radomia przybyło wielu przedstawicieli ruchu hospicyjnego i wolontariuszy z całej Polski.

Wśród uczestników była też grupa z Polic, czyli 5 osób – przedstawicieli Stowarzyszenia Hospicjum Królowej Apostołów. Jechaliśmy tam chętnie, gdyż Gospodarz Konferencji, oraz założyciel i dyrektor radomskiego hospicjum Ksiądz Marek Kujawski zakładał przed 10-ciu laty hospicjum w Szczecinie i był inicjatorem hospicjum polickiego . Przez te wszystkie lata jesteśmy w przyjaźni i wspieramy się wzajemnie.

Do pokonania mieliśmy długa drogę, więc na miejsce dotarliśmy ok. 20. Na szczęście udało nam się uczestniczyć we mszy świętej inaugurującej konferencję.

Słowa wypowiedziane przez ordynariusza radomskiego ks. bp dr H. Tomasika na długo zostaną mi w pamięci, a zwłaszcza pytanie:

„Kim jest dla ciebie Chrystus?”

I najpiękniejsza odpowiedź, która oddaje całą Jego Miłość:

„Chrystus dla mnie Jest ”

Z tym przesłaniem o wiele łatwiej żyć, o wiele łatwiej zmagać się z bólem tego świata, o wiele łatwiej iść z pomocną dłonią do cierpiącego człowieka…..

Kolejne dwa dni konferencji były wypełnione intensywnie. W sobotę wykłady rozpoczęły się o 9.00 i trwały do 18.00. W Konferencji wzięło udział wielu wybitnych przedstawicieli świata nauki i duchownych, związanych z tematyką choroby, cierpienia, śmierci i chrześcijańskiej posługi.

Konferencja rozpoczęła się wykładem ks. Dr Kucharskiego, który przedstawił św. Pawła, jako wzór pomocy i posługi bliźnim. Jego maksymą stało się stwierdzenie:

„ Jeden drugiemu brzemiona noście”

Ten przekaz wpisany jest mocno w postawę i pracę wolontariuszy, która wypełniona jest wiarą, empatią, radością i nadzieją.

Kolejny wykład poruszał tematykę Śmierci i umierania (prof.dr.J. Binnebesel) . To temat trudny, jednak nie do uniknięcia w posłudze hospicyjnej i nie tylko. Wykład pobudził nas wszystkich do refleksji, że śmierć nie może pozostawać tematem tabu, gdyż jest ona jedynym pewnikiem i naturalnym elementem naszego życia. Nie należy jej demonizować, ale oswajać , zwłaszcza w rozmowach z chorymi i ich rodzinami.

Ciekawe były również kolejne wystąpienia, dotyczące pomocy psychologicznej choremu i jego rodzinie ( dr. B. Stelcer). Choroba to sytuacja kryzysowa dla wszystkich jej członków . Wolontariusz musi więc być uważny na osoby wokół chorego, na ich emocje i na ich ograniczenia. Wsparcie psychologa i duchownego często jest tu niezbędne i warto je proponować.

Swoim wieloletnim doświadczeniem podzieliła się też z nami prof. dr. Hab. K. de Walden Gałuszko z Gdańska. Jest ona także Prezesem Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego. Pani profesor podkreślała w swoim wykładzie jak ważny dla chorego jest każdy rodzaj pomocy . Wsparcia emocjonalnego, informacyjnego, instrumentalnego, rzeczowego i duchowego potrzebuje każda rodzina i chory, dlatego tak ważna w hospicjum jest praca zespołowa . Wtedy tylko można profesjonalnie pomagać chorym.

Bardzo ciekawe były także wspomnienia Pani profesor o ojcu ruchu hospicyjnego w Polsce, Księdzu Eugeniuszu Dutkiewiczu, który rozpoczął budowę gdańskiego hospicjum – współtworząc "polski model hospicjum domowego". Jego Hospicjum Pallottinum stało się wzorem dla hospicjów w całym kraju. Księdza Eugeniusza wspominał również dr Jerzy Jarosz z Hospicjum Onkologicznego z Warszawy, który z nim współpracował. Wszyscy podkreślali jego zapał i niezłomność w niesieniu pomocy cierpiącym i ich rodzinom.

Po sobotnich wykładach mogliśmy umocnić naszą wiarę uczestnicząc w dziękczynnej mszy świętej za posługę wolontariuszy. Wieczór zakończyły występy dzieci i młodzieży z Młodzieżowego Domu Kultury w Radomiu. Młodzi i obdarzeni talentem artyści dostarczyli nam wielu wzruszeń, wykonując znane i lubiane utwory muzyczne.

Również niedziela przyniosła nam ciekawe wykłady i spotkania. Interesujący temat poruszyła dr Emilia Sarnacka z UM z Białegostoku. Przedstawiła nam badania dotyczące zjawiska wypalenia i stresu w pracy wolontariuszy oraz pobudziła dyskusję, jak zapobiegać temu zjawisku. Jest to istotne dla całego ruchu hospicyjnego, gdyż opiera się on głównie na działaniach wolontariatu.

Ogromne podziękowania chcielibyśmy złożyć organizatorom Konferencji na ręce Księdza Marka Kujawskiego - wielce zaangażowanego entuzjasty bezinteresownej pomocy bliźniemu. Oprócz uczty intelektualnej i duchowej mogliśmy także doświadczyć serdecznej gościny wszystkich pracowników i wolontariuszy radomskiego hospicjum. Uraczyli nas oni smacznymi i obfitymi posiłkami, dzięki którym mieliśmy siły, aby zgłębiać wiedzę tak potrzebną w naszej pracy i posłudze. Były też słodkie akcenty w postaci przepysznych ciast upieczonych przez życzliwych i przyjaznych wszystkim gościom gospodarzy.

Raz jeszcze pięknie dziękujemy!

Wyjechaliśmy z Radomia napełnieni wiedzą, wiarą i nadzieją . Wiarą w sens naszych działań, które skierowane są na Cierpiącego i Potrzebującego Człowieka. Nadzieją, że podążamy ku Światłu i Miłości. Wracaliśmy w pełnym słońcu, Światło towarzyszyło nam do samych Polic.

Tamara Wacholc

Wolontariusz